അതിരാവിലെ നാലിന് കോഴിക്കോട്ടു നിന്ന് യാത്ര പുറപ്പെടുമ്പോള് ചെറിയ ടെന്ഷനുണ്ടായിരുന്നു. തലേന്ന് കനത്ത മഴയില് ചുരം ഇടിഞ്ഞ് കുറേ നേരം ഗതാഗതം മുടങ്ങിയതാണ്. ഈങ്ങാപ്പുഴയില് വെള്ളപ്പൊക്കം കാരണം നല്ല ബ്ളോക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. അതെല്ലാം പരിഹരിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നറിഞ്ഞെങ്കിലും വീണ്ടും മഴപെയ്താലോ എന്നായിരുന്നു ആശങ്ക. പക്ഷെ കുഴപ്പമൊന്നുമുണ്ടായില്ല. പൂകാഴ്ചകള് തേടി ഗോപാലസ്വാമിബേട്ടയിലേക്ക്. കൂട്ടിന് സുഹൃത്ത് ഗായത്രിയും ഒപ്പം ഹോണ്ട അമേയ്സും.
ഗോപാലസ്വാമിബേട്ട എനിക്ക് അച്ഛന് പറഞ്ഞറിയുന്ന സ്ഥലമാണ്. ഗുണ്ടല്പേട്ട വഴി പല തവണ ഡ്രൈവ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഗോപാലസ്വാമിബേട്ടയിലേക്ക് ഇതുവരെ പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. രാവിലെയായതുകൊണ്ട് റോഡില് അധികം തിരക്കില്ല. ഡ്രൈവ് ചെയ്യാന് നല്ല സുഖം. ചാറ്റല്മഴയില് നനയുന്ന വിന്ഡ്സ്ക്രീനില് വൈപ്പറുകളുടെ താളം. നനഞ്ഞ റോഡില് വെളിച്ചത്തിന്റെ ലാസ്യഭാവം. മനസ് കാല്പ്പനികമാവുന്നുണ്ടെങ്കിലും സുരക്ഷകള് മറന്നില്ല. ഓവര്സ്പീഡില്ലാതെ, ഒരു നിശ്ചിതവേഗതയില് വണ്ടി ഓടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. ഇത്തരം ഡ്രൈവിങ്ങാണ് എനിക്കിഷ്ടം. ഞാനും ഗായത്രിയും ഇങ്ങനെ ഒട്ടേറെ യാത്രകള് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചൊരു ലക്ഷ്യമില്ലാതെ, മുന്കൂട്ടിയൊരു ആസൂത്രണമില്ലാതെ.. എത്രയോ യാത്രകള്. ഇതു പക്ഷെ മാതൃഭൂമി യാത്രയ്ക്കു വേണ്ടിയാണ്.
അടിവാരം ഉറങ്ങികിടക്കുകയായിരുന്നു. ചുരം കയറാന് തുടങ്ങി. താമരേേശ്ശേരി..ചൊരം....മനസില് 'വെള്ളാനകളുടെ നാട്ടിലെ' പപ്പുവേട്ടന്റെ തമാശ കടന്നുവന്നു. ഒന്നാംവളവില് ഉരുള്പൊട്ടി മണ്ണു വീണതെല്ലാം നീക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും റോഡ് ചെളിമയമായി കിടക്കുന്നു. സൂക്ഷിച്ചാണ് ഓടിക്കുന്നത്. റോഡ് ഗ്രിപ്പുള്ള വണ്ടിയായതിനാല് സുഖം തോന്നുന്നുണ്ട്.
സുല്ത്താന് ബത്തേരി എത്തിയപ്പോള് തണുപ്പാറ്റാന് ഒരു ചായ ആകാമെന്നു കരുതി. ചായക്കടയില് സമോവറില് നിന്നും പുക ഉയരാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഷാളു പുതച്ചും പ്രഭാതസവാരി വേഷത്തിലും ആളുകള് എത്തി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. കട്ടന്ചായ കുടിച്ച് ഉഷാറായി വീണ്ടും വണ്ടി മുന്നോട്ട്. ആറുമണിക്ക് ചെക്പോസ്റ്റ് തുറക്കുമ്പോള് കൃത്യമായി അവിടെയെത്താം. പൊന്കുഴി ശ്രീരാമക്ഷേത്രത്തിനു സമീപം നൂല്പുഴ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞൊഴുകുകയാണ്. മുമ്പൊരിക്കലും ഈ പുഴ ഇത്രയും നിറഞ്ഞു കണ്ടിട്ടില്ല. കലങ്ങിമറിഞ്ഞ് കരയിലെ മരങ്ങളെയെല്ലാം വെള്ളത്തിലാഴ്ത്തി പുഴ ഒഴുകുന്നു.
മൂലേഹള്ളിയിലെ ചെക്പോസ്റ്റ് കടന്ന് വണ്ടി കര്ണ്ണാടകയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ഏതാണ്ട് രണ്ടു കിലോമീറ്റര് പോയി കാണും. പെട്ടെന്നാണ് മുന്നിലൊരു പടുകൂറ്റന് മരം നിലം പൊത്തിയത്. തൊട്ടു മുന്നേയുണ്ടായിരുന്ന വണ്ടിയുടെ ഡ്രൈവര് മരം വീഴുന്നതു കണ്ട് ചവിട്ടിയിരുന്നു. കടന്നു പോകാന് ഒരു പഴുതുപോലും ഇല്ലാത്തവിധം ചില്ലകള് റോഡാകെ പടര്ന്നു കിടക്കുന്നു. പിന്നിലായി വണ്ടികള് നിറയാന് തുടങ്ങി. മരം വെട്ടിമാറ്റുന്നതിനെ പറ്റി ചൂടേറിയ ചര്ച്ചകള്. പക്ഷെ ആര്ക്കും ഒരു ചില്ലപോലും മാറ്റാന് പറ്റുന്നില്ല. ഒരു ചേട്ടന് വണ്ടി തിരിച്ചുവിട്ടു. ചെക്പോസ്റ്റില് ചെന്ന് ഫോറസ്റ്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥരെ കൂട്ടി വന്നു. എല്ലാവരും ചേര്ന്ന് ഒരു വണ്ടിക്ക് കഷ്ടിച്ചു പോകാന് സ്ഥലം ഉണ്ടാക്കി. ഞങ്ങള് വീണ്ടും വിട്ടു.
നല്ല റോഡ.് പക്ഷെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തു ഒന്നു സുഖിച്ച് വരുമ്പോഴേക്കും മുന്നില് ഹമ്പ്. വേഗത കുറച്ച് വീണ്ടും മുന്നോട്ടെടുക്കുമ്പോഴേക്കും വീണ്ടും വരും അവന്. 'ഹമ്പന്'. എന്നാ പിന്നെ കാടിന്റെ കുളിരും പച്ചപ്പും ആവോളം ഉള്ളിലാക്കി മെല്ലെ പോയേക്കാമെന്നു കരുതി. വഴിയരികില് മാന്കൂട്ടങ്ങള്. അതൊരു നിത്യകാഴ്ചയായതുകൊണ്ട് കണ്ണുകള് തിരയുന്നത് ആനയോ ഭാഗ്യമുണ്ടെങ്കിലൊരു കടുവയോ എന്ന മട്ടിലാണ്.
കോഴിക്കോട്-മൈസൂര്-കൊല്ലഗല് റോഡിലെ ഹംങ്കളയില് നിന്നാണ് ഗോപാലസ്വാമിബേട്ടയിലേക്ക തിരിയുന്നത്. വലിയ ബോര്ഡുണ്ടവിടെ. ഹിമവദ്ഗോപാലസ്വാമിബേട്ട. അകത്തോട്ട് കടന്നതും അന്തരീക്ഷം മാറാന് തുടങ്ങി. കര്ണാടകന് ഗ്രാമ്യചിത്രങ്ങള് തെളിയാന് തുടങ്ങി. അനന്തമൂര്ത്തി അന്തരിച്ചതുകൊണ്ട് ഇന്നിവിടെ സ്ക്കൂളുകള്ക്ക് അവധിയാണ്. കുട്ടികളെല്ലാം കളിച്ചും ചിരിച്ചും മഴനനഞ്ഞും റോഡരികിലുണ്ട്. കാളവണ്ടികളും ബൈക്കുകളും ബസ്സുകളുമെല്ലാം ധാരാളം. ഗോപാലസ്വാമിബേട്ടയില് എന്തോ വിശേഷമുണ്ട് അതുകൊണ്ടാണ് ഇത്രയും വണ്ടികള്.
ഗോപാലസ്വാമി കുന്നിലേക്കുള്ള ചെക്പോസ്റ്റ് എത്തി. വണ്ടികള്ക്ക് അവിടെവരെയേ പ്രവേശനമുള്ളൂ. ഞങ്ങള് വലത്തോട്ട് തിരിച്ചു. ഇതാ ഇപ്പോഴാണിത് ഞങ്ങളുടെ യാത്രയായത്. പൂ തേടിയുള്ള യാത്ര. ഗോപാലപുരം എന്ന ഗ്രാമത്തിലേക്ക്. അവിടുത്തെ പൂന്തോട്ടങ്ങളിലേക്ക്.. വെളുത്തുള്ളി പാടങ്ങളിലേക്ക്... ചണവയലുകളിലേക്ക്...
കുറച്ചുദൂരം ടാര് റോഡായിരുന്നു. പിന്നെ ഓഫ് റോഡായി. ട്രാക്റ്ററും കാളവണ്ടികളും പോയി കുണ്ടും കുഴിയും ചെളിയുമായി കിടക്കുന്ന റോഡ്. അമേയ്സിന് പക്ഷെ ഒട്ടും മടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവന് കൂളായി കൂടെ പോന്നു. കുടുംബസമേതം, പ്രത്യേകിച്ചും ഇന്നത്തെ അണുകുടുംബത്തിന,് അനുയോജ്യനായ വണ്ടിയാണിവന്. എ നൈസ് കാര്.
മനോഹരമായൊരു പശ്ചാത്തലം കണ്ടപ്പോള് ഞങ്ങള് പുറത്തിറങ്ങി. ഹൗ, എന്തൊരു ലോകം! മുന്നില് പൂത്തുലഞ്ഞ് പുഞ്ചിരിച്ചു നില്ക്കുന്ന ഓറഞ്ച് ബന്ദിപ്പൂക്കള്. പിന്നില് ക്യാന്വാസിലെന്നപോലെ ഗോപാലസ്വാമി മലനിരകള്. മകുടങ്ങളില് മഞ്ഞണിഞ്ഞ ആ മലനിരകളിലേക്ക് പറ്റിപിടിച്ച് കയറിപോകുന്ന ബസ്സുകള്. തിരിച്ചിറങ്ങുന്ന വാഹനങ്ങളും. അതിനപ്പുറം മേഘങ്ങളും സഞ്ചരിക്കുന്നു. എല്ലാവരും യാത്രയിലാണ.് പലര്ക്കും പല ലക്ഷ്യങ്ങള്. വയല് നടുവില് കാഴ്ചയെ ബാലന്സ് ചെയ്യാന് വേണ്ടിയെന്നോണം നില്ക്കുന്ന ഒറ്റപ്പെട്ട മരങ്ങള്. അവ കാറ്റില് തലമുടിയഴിച്ചാടുന്നു.
പൂക്കളോടൊപ്പം നിന്ന് ഫോട്ടോയെടുക്കാന് വേണ്ടിയാണ് ഇറങ്ങിയത്. അപ്പോഴേക്കും കുറെ കുട്ടികള് ഓടിയെത്തി. മൂക്കളയൊലിപ്പിച്ചും. ഷര്ട്ട് വായില് കടിച്ചുപിടിച്ച് നാണിച്ചും മുത്തു, ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയുമായി രാധിക. പിന്നെ ഗോപുവും രാധുവും. കുട്ടികളും പൂക്കളും കാറ്റും. എല്ലാം കൊണ്ട് സുന്ദരമായ മുഹൂര്ത്തങ്ങള്. ഞങ്ങള് ആ പൂപ്പാടങ്ങളിലൂടെ കൊതി തീരും വരെ അലഞ്ഞു. പൂക്കാറ്റേറ്റ്... പൂമണം നുകര്ന്ന്...
ഗോപാലസ്വാമി കുന്നിന്റെ താഴ്വരയിലെ കൊച്ചുഗ്രാമമാണീ ഗോപാലപുരം. പൂകൃഷിക്കു പുറമെ ഇപ്പോഴിവിടെ വെളുത്തുള്ളികള് ധാരാളമുണ്ട്. പിന്നെ ചണവും. പൂക്കള് ചാക്കുകളിലാക്കി കടന്നു പോകുന്ന വണ്ടികള് കാണാം. പെയിന്റ് കമ്പനികളിലേക്കാണവ. ഓണത്തിന് കേരളത്തിലേക്കെത്തുന്ന പൂക്കളും ഇവിടെ നിന്നു തന്നെ. അതിനായി തയ്യാറായി നില്ക്കുന്ന തോട്ടത്തിന് നടുവിലാണ് ഞാനിപ്പോള്. കുന്നിനു മുകളില് നിന്നു യാത്രയാരംഭിച്ച മേഘങ്ങള് ഇപ്പോള് ഒരു മഴയായി അരികിലെത്തി. സൂചിതണുപ്പുള്ള തുള്ളികളില് നനഞ്ഞ് ഞാനതാസ്വദിച്ചു. താഴ്വരകള്ക്കപ്പുറം ദൂരെ കൊച്ചുകുന്നുകള് വെയിലില് തിളങ്ങുന്നു. കര്ക്കടകവും ചിങ്ങവും ഒരേ സമയം ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ച. ഏന് അമേയ്സിങ് വ്യു. ഇനിയൊരിക്കല് ഒരു പാട്ടുസീനിലെങ്കിലും ഇവിടെ നിന്നഭിനയിക്കണം.
ഗായത്രിക്ക് സ്ററിയറിങ്ങ് കിട്ടാത്തതിന്റെ കുശുമ്പുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ തിരിച്ചുവരുമ്പോള് അമേയ്സിനെ അവളെ ഏല്പ്പിച്ചു. വാശി തീര്ക്കാനെന്ന വണ്ണം അവള് ആക്സിലറേറ്റര് ആഞ്ഞുചവിട്ടി. അവന് കുതിച്ചു. പക്ഷെ റോഡരികില് നിറയെ പൂത്തുലഞ്ഞ് ബഹുവര്ണമാണ്ട് കിടക്കുന്ന അരിപ്പൂക്കളെ കണ്ടപ്പോള് ഞാന് നിര്ത്താന് പറഞ്ഞു. ആരും കൃഷിചെയ്യാതെ തന്നെ നിറ നിറയെ പൂക്കള്. പ്രകൃതിയുടെ പൂക്കളം. പണ്ട് ഇത്തരം പൂക്കളായിരുന്നു അത്തക്കളങ്ങള് നിറച്ചിരുന്നത്. ഇന്ന് എല്ലാം പ്ലാസ്റ്റിക് പൂക്കളായി. വേലിപ്പൂക്കളുടെ സ്വപ്നങ്ങളും ഒരു പക്ഷെ, മാറിയിട്ടുണ്ടാവും. ഞാനവയെ തൊട്ടു. ഗൃഹാതുരമായൊരു ഓര്മ്മയോടെ...
Travel Info - GopalaswamiBetta
Gopalapuram, a remote village near Himavad Gopalaswamy Betta, is famous for its Flower fields. There are umpteen such villages in and around Gopalaswami Betta. Gopalaswami Betta is a hill (betta in Kannada) located in the Chamarajanagar district of the state of Karnataka, at a height of 1454 m India and is extensively wooded. It is also the highest peak in the Bandipur National Park. It lies in the core area of the Bandipur National Park and is frequented by wild life including elephants.
Get There: The hill station is situated 16 km southwest of Gundlupet. There are two routes leading to the spot. (1) Gopalapura - Kumagahalli (2) Gundi - Vijayapura- Hangala. Start from Gundlupet, continue in the same Ooty-Mysuru road towards Bandipur. Nearly 8 Kms after Gundlupet, turn right from a junction called Hangala towards Gopalaswamy betta. There is a motorable road all the way to the top of the hill. Karnataka State Road Transport Corporation (KSRTC) buses ply from Gundlupet to this hill. Mysuru(75km). Kozhikode(180km), Bangaluru(220) km.
Contact:http://www.himavadgopalaswamy.org.in/
Stay: (Stay at Gundelpet or Bandipur). Misty Rock, Gundelpet: ` 08229 223331.
Forest Guest House at Bandipur. Enquirse 08229-236051, Jungle Lodges For Booking 080-40554055.
Best Season:Through out the year.
Timings: Visitors are allowed only from around 8:30 AM till 4:00 PM.